Gezondheid, Degeneratieve myelopathie (DM)

Wat is Degeneratieve Myelopathie (DM)?

DM is de dierlijke variant van de ziekte ALS bij mensen (niet MS zoals vaak gedacht wordt).
DM openbaart zich meestal tussen de leeftijd van 8 en 13 jaar. Er is geen behandeling voor Degeneratieve Myelopathie. De ziekte werd voor het eerst opgemerkt bij de Duitse Herder in 1973. Helaas heeft de ziekte zich als een olievlek verspreid en ook bij andere rassen horen wij daar ook veel verhalen over.

DM is een progressieve, neurologische aandoening van het ruggenmerg met fatale afloop.
In het ruggenmerg lopen zenuwbanen. Deze zenuwbanen sturen de spieren aan. Deze zenuwen liggen in bundels gegroepeerd in de zogenaamde "witte stof". Deze witte stof wordt aangetast en de isolatie van de zenuwen (myeline) verdwijnt, waardoor de zenuwen afsterven. Door het afsterven van de zenuwen wordt de aansturing naar de spieren steeds minder, hetgeen de symptomen van DM veroorzaakt.

Vroeger hoorde je de term achterhandzwakte vaak, als een hond met zijn achterpoten ging wankelen en later slepen, totdat verlamming volgde. Men dacht dat dit toe te schrijven was aan ouderdom. Nu weten we dat het een erfelijke ziekte is, Degeneratieve Myelopathie (DM), te wijten aan een defect gen: Het Superoxide Dismutase - 1 gen (SOD1). Pas sinds 2008 is het defecte gen gevonden en sindsdien is er een genetische test beschikbaar.
De test kent 3 testresultaten:

- A/A: loopt risico
- A/N: drager
- N/N: normaal

Honden die N/A of N/N zijn getest zullen zeer waarschijnlijk geen Degeneratieve Myelopathie ontwikkelen. Honden met test-resultaat A/A hebben veel meer kans om Degeneratieve Myelopathie te ontwikkelen. Mogelijk ontstaat er bezorgdheid over het feit dat nieuwe testen voor de fokkers aanleiding zal zijn om honden, die drager zijn of risicovol, uit hun fokprogramma te mijden. Dit kan ook leiden tot het verlies van kwalitatief goede honden en een onnodige verkleining van de genenpool. Op dit moment moet nog onderzocht worden hoe vaak het mutant voorkomt en welke waarde wij hieraan moeten hechten. Dit kan alleen door het uitwisselen van informatie en door meer honden te testen. In plaats van “blind“ te fokken, hebben we beschikking over een DNA-test die combinaties tussen genetische dragers en het produceren van genetische lijders voorkomt. De DNA-test, zoals die er nu ligt voor Degeneratieve Myelopathie, biedt een mogelijkheid voor een betere toekomst voor de fokkers op de lange termijn.

Verloop van Degeneratieve Myelopathie DM kent een verloop van 6 tot 18 maanden. Bij iedere hond is dit anders. Het is niet te voorspellen hoe lang de ziekte zal duren binnen het tijdsbestek van 6 tot 18 maanden, voordat deze fataal wordt en de dierenarts euthanasie toe zal moeten passen.
In het eerste stadium van de ziekte gaat de hond waarneembaar slepen met één van beide achterpoten. Dit valt meestal pas op wanneer het slepen met de achterpoot een geluid van krassende nagels over tegels of asfalt voortbrengt. Het is belangrijk dat er gekeken wordt naar de nagels. Deze zijn vaak ongelijk afgesleten. Dit krassen van de nagels gaat niet meer over en wordt gevolgd door het merkbaar wankelen of slepen met één van beide achterpoten. Kenmerkend voor DM is het dubbelklappen van de voet. Omdat de hond geen coördinatie meer heeft in de voet, kan deze slecht voelen hoe de voet wordt neergezet. Daarom is het belangrijk dat de bovenkant van de voeten na iedere wandeling gecontroleerd wordt, omdat de hond na verloop van tijd met de bovenkant van de voet over de grond sleept en er derhalve verwondingen kunnen ontstaan die, onopgemerkt, een infectie kunnen veroorzaken.
Er is vrij snel sprake van coördinatieverlies (ataxie), hetgeen tevens slapte in de achterste ledematen veroorzaakt, waardoor de hond struikelt of valt. In een volgend stadium raakt ook de andere achterpoot aangedaan en kan de hond niet meer lopen of staan op een gladde ondergrond zoals plavuizen of een houten vloer. De hond zakt door de achterpoten op een gladde ondergrond. Vanzelfsprekend is dit op te lossen door het leggen van tapijt op plaatsen waar de hond veel komt. Opvallend in dit stadium is vaak dat een hond zich buiten, op gras of trottoir, nog redelijk staande kan houden. Op een gegeven moment wordt lopen echter steeds moeilijker en zal een hond veel vallen. In het allerlaatste stadium zal de hond incontinent worden, omdat ook de vitale organen aangetast raken.

Op het internet is veel informatie beschikbaar over Degeneratieve Myelopathie, zelfs filmpjes van honden die aan DM lijden. Gezien de schokkende beelden, nemen we geen beeldmateriaal op op onze site.