Mijn naam is Yma Fleischeuers - de Groot. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam. Ik woonde voorheen in Lelystad en later weer in Amsterdam. Sinds kort woon ik in Friesland, in een mooi dorp Gytsjerk, vlak bij Leeuwarden. Ik ben getrouwd met Leon Fleischeuers, waarmee ik samen de honden hou en verzorg.
In 1987 kreeg ik mijn eerste witte herder (toen nog Amerikaans Canadese Witte Herder). In 1992 en 1994 heb ik twee hele mooie nesten gehad en uit beide nesten heb ik zelf een pupje gehouden. In 1995 is mijn kennelnaam "Van Zwieten" officieel geregistreerd bij de Raad van Beheer te Amsterdam. De volgende jaren heb ik mij verder gespecialiseerd in het gedrag van de hond.
In 2008 kwam ik in kontakt met de Havanezer, dit ras, waarop ik verliefd werd is uitermate geschikt als gezelschapshond, en ben sinds die tijd ook Havanezers gaan fokken. Dit doe ik volgens de regels van de Havanezer Club Nederland.
Snorretje
Toen ik vijf jaar oud was kreeg ik mijn eerste hond. Ze kwam uit het dierenasiel en het was een teefje met een zwarte kop en een wit befje en ze had een snorretje. Ik heb haar dus "Snorretje" genoemd.
Ik woonde toen in Amsterdam en Snorretje liep altijd met me mee. Waar ik heen ging, was ook Snorretje. Toen ik naar de basisschool (toen nog lagere school) ging, haalde Snorretje mij altijd alleen af van school. Dat kon toen nog in Amsterdam, er was toen veel minder verkeer op straat en honden liepen nog gewoon los. Op een gegeven moment werd Snorretje steeds dikker en een aantal weken later wierp zij een nest puppies midden op mijn bed, waarvan er drie verdacht veel leken op het hondje van de buren om de hoek! Dat was dus eigenlijk mijn eerste nest! Snorretje was in die tijd het allerbelangrijkste in mijn leven en in mijn verdere leven hebben honden altijd een hoofdrol vervuld. Op de foto hiernaast sta ik met Snorretje in onze toenmalige tuin.
Het is de enige foto die ik van Snorretje heb. De liefde voor kleine honden is dus al in een ver verleden ontstaan.
En zoals u ziet voelt onze havanezer zich ook uitstekend thuis bij de onze witte herders